Dublin’de bazı otobüs duraklarına yerleştirilen tek kişilik oturma düzenekleri, sosyal medyada büyük tartışmalara yol açtı. Görünüş itibarıyla bir bankı andırsa da yalnızca bir kişi için tasarlanan bu oturma alanları, halk arasında “garip” ve “işlevsiz” olarak nitelendiriliyor.
Bank mı, sandalye mi?
Yeni oturma düzenlemesi kapsamında duraklara, otobüs kapılarının açıldığı noktanın yaklaşık altı metre uzağına tek kişilik sandalyeler konuldu. Bu durum, özellikle yaşlılar ve engelli bireyler için erişim kolaylığı sağlamadığı gerekçesiyle eleştiriliyor.
‘Düşmanca mimari’ tartışması
Yerel meclis üyeleri, bu tek kişilik oturma düzeneklerini “hostile architecture” (düşmanca mimari) olarak adlandırdı. Düşmanca mimari, genellikle evsizlerin veya uzun süre oturmak isteyen kişilerin kullanımını kısıtlamayı amaçlayan şehir planlama uygulamalarını tanımlıyor. Eleştirmenler, tek kişilik bankların da bu anlayışın bir ürünü olduğunu savunuyor.
Resmî izin gerekmedi
Yetkililer, bu sandalyelerin kurulumu için planlama iznine gerek olmadığını açıkladı. Ancak uygulamanın kamu yararına ne derece hizmet ettiği tartışma konusu olmaya devam ediyor.
Sonuç:
Dublin’deki otobüs duraklarına eklenen tek kişilik banklar, şehir planlamasında “kamuya hizmet” ile “düzen sağlama” arasındaki ince çizgiyi yeniden gündeme taşıdı. Vatandaşların büyük çoğunluğu ise çözümün daha fazla konfor ve erişilebilirlik sunan oturma alanları yaratmak olduğunu savunuyor.
